Όταν ξεκίνησα το Blog μου πριν από 2,5 χρόνια, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα το κρατήσω σαν χόμπι, και θα γράφω όταν κ εφόσον υπάρχει κάτι για το οποίο νιώθω την ανάγκη να μιλήσω. Επίσης υποσχέθηκα πως δε θα συμβιβάσω αυτό που πραγματικά είμαι, για να κερδίσω ένα πλασματικό κοινό από followers που δεν με γνωρίζουν στο ελάχιστο. 

Για πρώτη φορά, τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου, έχω την ηρεμία και την πολυτέλεια να μπορώ να γράφω πιο τακτικά. Ναι, έχω και σελίδα στο Facebook και account στο Twitter και πολύ πρόσφατα κ account στο Instagram . Βγάζω  σελφι όλη Τη μέρα; Όχι! κάθε άλλο. Και όσο παρακολουθώ τα online τεκταινόμενα τόσο πιο σίγουρος είμαι για αυτό που βλέπω. Τόσοι χρήστες με ένα και μόνο κοινό στόχο. Να προσπαθούν να πείσουν όλους τους υπόλοιπους στο ίδιο τριπακι, πως η ζωή που ζούνε είναι παραμυθένια. Ένας κόσμος στον οποίο πετάς αυτό που είσαι πριν μπεις, και που η αξία σου καθορίζεται μόνο με ετεροπροσδιορισμό. Πόσους φολοουερς έχεις, ποιός σε ακολουθεί. Τα like, οι followers τα views έχουνε γίνει commodities που καθορίζουν την αξία που έχεις μέσα σε αυτόν τον κόσμο.

Και τι έγινε θα πει κάποιος. Αυτό είναι το Ίντερνετ που ο,τι δηλώσεις είσαι. Υπάρχει και η πραγματική ζωή εκεί έξω που ο καθένας είναι ξεχωριστός, σωστά; Λάθος. Όταν όπου σταθείς κι όπου βρεθείς όλοι σχεδόν είναι κολλημένοι στα Smartphones τους, όταν ο χρόνος που περνάμε στον εικονικό κόσμο γίνεται όλο και μεγαλύτερος εις βάρος της πραγματικής φυσιολογικής ζωής, το συμπέρασμα στο οποίο εγώ καταλήγω είναι το εξής: Οι άνθρωποι αδυνατούν να αποδεχτούν αυτό που πραγματικά είναι, και όλο αυτό το διαδικτυακό τσίρκο τους ωθεί να δημιουργήσουν με κάθε τρόπο ένα alter ego σε χολιγουντιανά πρότυπα, το οποίο πιστεύουν θα τους κάνει αποδεκτούς σε μια άλλη πραγματικότητα. 

Και εδώ προκύπτει και το άλλο παράδοξο. Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν, οι όμορφοι , οι γεννημένοι/νες πλούσιοι, (θα μπορούσαμε να τους αποκαλέσουμε και lottery winners, καθώς γεννήθηκαν με αυτά που τους ξεχωρίζουν, οι 9/10 δεν τα δημιούργησαν) γίνονται τα πρότυπα προς μίμηση. Και πραγματικά γι αυτούς, αυτό το παράλληλο διαδικτυακό σύμπαν, μετατρέπει το λαχείο σε καταξίωση. Τους followers δε, τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας με πτυχία διδακτορικά , που κάνουν δυο δουλειές για να στηρίξουν την οικογένεια τους, τους βάζει ασυνείδητα στη διαδικασία να ακυρώσουν από μόνοι τους όλα αυτά που με κόπο έχουν δημιουργήσει, και να πάνε να μετρηθούν σε ένα άλλο τερέν, με άλλους κανόνες , που με ευχαρίστηση θα στέκονται στο τέλος της ουράς. Και γιατί; για να πούνε ότι ήταν εκεί. Για να ετεροπροσδιοριστουνε από το contact με την κάθε κουτσή Μαρία που βγάζει τα βυζιά της και τον κώλο της σε δημόσια θέα, γιατί απλά δεν έχει το τρόπο να βιοπορίσει αλλιώς , η ακόμα χειρότερα she can’t be bothered, είναι όμορφη, γιατί να δουλέψει. Ή αντίστοιχα με τον κάθε νάρκισσο, που περιμένει αξιωματικά να τον προσκυνήσει κάθε γυναίκα, μορφωμένη και μή, απλά επειδή τον γέννησε όμορφο η μάνα του. Το ανησυχητικό δεν είναι αυτά τα πρότυπα. Αυτά πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Το πιο στενάχωρο είναι η απήχηση που βρίσκουν στην εποχή μας.

Αλήθεια, η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας έχει διαβρωθεί τόσο πολύ στις μέρες μας; Η αξία της σκληρής δουλειάς σαν όχημα για την επιτυχία, η αναγνώριση των συνανθρώπων μας που χτίζουν από το μηδέν χωρίς να τους έχει μοιράσει κέντα η ζωή, δεν έχουν καμμία αξία πλέον; Δυστυχώς, όσο η εμμονή με τα Social Media θα εντείνεται, τόσο θα μεγαλώνει κ το Peer pressure να ανήκει ο κόσμος σε αυτά.

Δεν θα πω πως είναι εύκολο, γιατί το να είσαι ο εαυτός σου στις μέρες μας μπορεί για κάποιους να είναι και ο ορισμός της μοναξιάς. Αν όμως κατάφερεις και τα βρεις με τον εαυτό σου, και είσαι καλά με σένα, δε θα νιώσεις ποτέ μόνος. Ούτε online ούτε offline. 

Vrazilianos 

#social #media #vrazilianos #vrazilianosgr #trends #σχέσεις #Ελλάδα #τάσεις #κοινωνικά #διαδίκτυο #beyourself #αξίες #μοναξιά #φαινόμενο #loneliness #τίμημα #vrazilianosworld #Βραζιλιάνος