Το στίγμα της εποχής μας είναι τα reality, είτε μας αρέσει είτε όχι. Κάτι που ξεκίνηε 15 χρόνια πριν με παιχνίδια όπως το Big Brother, η Φάρμα, το Μπαρ, Eλλάδα έχεις ταλέντο, και μεταλλάχθηκε στις μέρες μας στις πιο σύγχρονες εκδόσεις του, τύπου Survivor, Χ-Factor, Power of Love, the Voice, κρύβει και μία από της μεγαλύτερες παθογένιες της νέας γενιάς. Το "ήταν το όνειρο μου από μικρή/ος" όσο σοβαρό ακουγόταν πριν 30 χρόνια, άλλο τόσο ευτελισμένο ακούγεται κάθε βράδυ στις οθόνες μας, από κάθε δεύτερο διαγωνιζόμενο σε ένα από τα τρέχοντα reality.
Θυμάμαι, πριν 30 χρόνια, στο σχολείο ακόμα, τους πιο εναλλακτικούς να κάνουν δειλά τα πρώτα τους βήματα στη μουσική, παίζοντας με ερασιτεχνικές μπάντες σε γκαράζ, σε γιορτές του σχολείου και κάποιους λίγους από αυτούς να δηλώνουν πως θα ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική. Και τότε τους κοιτούσαμε όλοι σαν να είναι παρίες, τότε, εμείς όλοι που ήμασταν η γενιά που "έπρεπε" να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο, καταννοούσαμε τη δυσκολία, το ρίσκο και τη βαρύτητα που έφερε μια τέτοια απόφαση. Αφενώς μεν να την πάρεις, αφεταίρου δε να πείσεις τους γονείς σου ότι αν επενδύσουν σε μουσικές σπουδές, θα καταφέρεις μια μέρα να βιοπορίσεις.
Τριάντα χρόνια μετά, η Ελλάδα έχει γεμίσει με νέους και νέες που κουβαλάνε μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για το τι είναι τέχνη και τι σημαίνει να βιοπορίζεις από αυτήν. Θες λίγο οι συνθήκες στη χώρα, που έχουν κάνει τις σπουδές στο πανεπιστήμιο ενα μεγάλο τίμημα με αντάλλαγμα καμμία εξασφάλιση, λίγο τα social media, που έχουν κάνει την αυτοπροβολή εύκολη, άμεση και ευρεία; Η αλήθεια είναι πως η άγνοια με την όποια 20χρονα λένε σαν καραμέλα το "ήταν το όνειρο μου από μικρός/η" να γίνω τραγουδιστής, μοντέλο, μουσικός, είναι τουλάχιστον αλλαζονική και ασεβής. Το γεγονός ότι έλαχιστοι καταφέρνουν να κάνουν καριέρα, έστω και αν έχουν κερδίσει κάποιο από τα reality, αποδεικνείει το ποιοτικό decadence που φέρνουν στην τέχνη, αλλά και την αλλά και την αλλοίωση νοοτροπίας μιας ολόκληρης γενιάς.
Έχω γνωστές που έχουν κάνει μόντελινγκ για χρόνια στο εξωτερικό, και κατά τα λεγόμενα τους, δεν είχε τη αίγλη του GNTM. Μου μίλησαν για αμέτρητες νύχτες άυπνες σε αεροδρόμια του κόσμου γιατί τα λεφτά από την δουλειά για την οποία πήγαν δεν έφταναν για διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο.Έχω φίλους που έγιναν μουσικοι, και δεν είχαν την Ελλάδα όλη να τους παρακολουθεί σε prime time τηλεόραση. Αντίθετα μου μιλήσαν για ατελελιωτες συναυλίες σε τεκέδες και κουτούκια, με μεροκάματο 20 Ευρώ, μου μίλησνια φιλοξενεία μ γαστον καναπέ φίλων στο εξωτερικό σε μια προσπάθεια
Δεν μπορούμε να εξεφτελίζουμε την πορεία ανθρώπων που υπέφεραν και ρίσκαραν, για να πάρουν τον δρόμο τον λόξό, εξομοιώνοντας την πορεία τους, με την ασφάλεια κ την γρήγορη προβολή σε ένα reality. Το "ήταν το όνειρο μου απο μικρός/η" σημαίνει να ξεστρατήσεις, να ρισκάρεις, να τα δώσεις όλα, χάσεις κερδίσεις και να είσαι καλά με το μέσα σου. Όχι να μπεις σε μία εύκολη παρένθεση, που αν δε σου βγει ξαναγυρνάς στην περπατημένη,στην ασφάλεια της οικογένειας σου σα να μη συμβαίνει τίποτα. Είναι το όνειρο μου, σημαίνει είμαι έτοιμος να τα δώσω όλα, ακόμα κι αν στο τέλος χάσω...
Βραζιλιάνος